บทที่ ๑๗
ตีเหล็ก
วันที่โรงเรียนหยุด
พ่อปลุกคูนแต่เช้ามืดเพราะพ่อจะพาคูนเอามีดที่หมดคมแล้วไปให้ช่างตีเหล็กไปตีให้คมเหมือนเดิม
ซึ่งนายช่างตีเหล็กชื่อพ่อใหญ่ลุยถึงจะอายุมากแต่ก็ยังแข็งแรงอยู่
พ่อใหญ่ลุยไม่เคยทำไร่ทำนามาแต่เกิดเพราะพ่อของแกเป็นช่างตีเหล็กเหมือนกัน
แกมีหลานชายอยู่สองคน อายุ ๑๘ กับ ๑๙ ไล่เลี่ยกัน
ที่มาช่วยงานแก พ่อใหญ่ลุยอยู่หมู่บ้านน้อย สาเหตุที่เรียกว่าหมู่บ้านน้อยก็เพราะมีคนมาสร้างบ้านอยู่เพียงเก้าหลังเท่านั้น
เมื่อถึงบ้านพ่อใหญ่ลุย พ่อก็บอกคูนว่าคนที่หัวล้านคือพ่อใหญ่ลุยและคนที่นั่งใกล้กองไฟกับยืนสูบลมอยู่คือหลานชายแก
พ่อกับพ่อใหญ่ลุยก็ถามไถ่กันตามประสาคนที่นานเจอที
พ่อบอกว่าเดือนหน้าจะพากันไปจับปลา ก็เลยจะเอามีดมาตีใหม่แล้วเงินจะคิดเท่าไร พ่อใหญ่ลุยก็ตอบกลับไปว่า ค่าจ้างไม่คิดแต่พอจับปลาได้ก็เอามาแบ่งกันด้วย...
