ลูกอีสาน บทที่17:ตีเหล็ก

บทที่ ๑๗

ตีเหล็ก

          วันที่โรงเรียนหยุด  พ่อปลุกคูนแต่เช้ามืดเพราะพ่อจะพาคูนเอามีดที่หมดคมแล้วไปให้ช่างตีเหล็กไปตีให้คมเหมือนเดิม  ซึ่งนายช่างตีเหล็กชื่อพ่อใหญ่ลุยถึงจะอายุมากแต่ก็ยังแข็งแรงอยู่

          พ่อใหญ่ลุยไม่เคยทำไร่ทำนามาแต่เกิดเพราะพ่อของแกเป็นช่างตีเหล็กเหมือนกัน  แกมีหลานชายอยู่สองคน อายุ ๑๘ กับ ๑๙ ไล่เลี่ยกัน  ที่มาช่วยงานแก  พ่อใหญ่ลุยอยู่หมู่บ้านน้อย  สาเหตุที่เรียกว่าหมู่บ้านน้อยก็เพราะมีคนมาสร้างบ้านอยู่เพียงเก้าหลังเท่านั้น

         เมื่อถึงบ้านพ่อใหญ่ลุย  พ่อก็บอกคูนว่าคนที่หัวล้านคือพ่อใหญ่ลุยและคนที่นั่งใกล้กองไฟกับยืนสูบลมอยู่คือหลานชายแก  พ่อกับพ่อใหญ่ลุยก็ถามไถ่กันตามประสาคนที่นานเจอที  พ่อบอกว่าเดือนหน้าจะพากันไปจับปลา  ก็เลยจะเอามีดมาตีใหม่แล้วเงินจะคิดเท่าไร  พ่อใหญ่ลุยก็ตอบกลับไปว่า  ค่าจ้างไม่คิดแต่พอจับปลาได้ก็เอามาแบ่งกันด้วย...

ลูกอีสาน บทที่16:เตรียมตัวหาปลา

บทที่ ๑๖

เตรียมตัวไปหาปลา

          คืนหนึ่งที่อากาศร้อนอบอ้าว  ลุงเข้มก็เดินมาบอกครอบครัวของคูนว่า ชาวบ้านหลายครอบครัวจะพากันไปจับปลากัน  จะไปด้วยกันหรือเปล่า  พ่อก็บอกว่าไปและจะพาแม่ คูน บุญหลาย ยี่สุ่น ไอ้มอมและไอ้แดงไปด้วย

         ตั้งแต่วันนั้นพ่อกับแม่ก็พากันซ่อมแซมของที่จะไปจับปลา  พ่อก็เอาแหมาดูว่ามันขาดตรงไหนหรือเปล่า  ส่วนแม่ก็สานสวิงด้วยสำหรับช้อนปลาด้วยตัวเอง

          และก็ยังมีเครื่องมือจับปลาอีกชนิดหนึ่งเรียกว่า “มอง”  ซึ่งมีลักษณะเหมือนอวนมาก แต่เส้นเล็กกว่า

แม่ก็เป็นคนสานมองด้วยตัวเองด้วยสายป่านเล็กๆที่เหนียวมาก…

ลูกอีสาน บทที่15:สักลายตามตัว

บทที่ ๑๕

สักลายตามตัว

         คูนกับจันดีได้ไปประชุมที่บ้านผู้ใหญ่กับพ่อและลุงเข้มเป็นครั้งแรก  จริงๆแล้วก็ไม่ได้มีธุระอะไรมากมาย  ที่มาเพราะผู้ใหญ่และคนในหมู่บ้านไม่ค่อยเห็นหน้ากันเท่าไหร่  จึงชวนกันมาพบปะพูดคุยกัน  แล้วก็มาพูดถึงเรื่องคนกุลา(ไทยใหญ่) ที่มาอาศัยอยู่ที่นี่ว่าชอบสักลายและรับจ้างสักลายให้คนในหมู่บ้าน…

ลูกอีสาน บทที่14:เปลี่ยนหลังคาเรือน

บทที่ ๑๔

เปลี่ยนหลังคาเรือน

          พ่อของคูนจะทำการเปลี่ยนหลังคาบ้าน  เนื่องจากจะเข้าช่วงหน้าฝนแล้ว  พ่อจึงไปถามหลวงพ่อเรื่องการเปลี่ยนหลังคา  หลวงพ่อก็บอกกลับไปว่าวันมะรืนเป็นวันดีสำหรับการมุงหลังคาใหม่

          เมื่อถึงวันพรุ่งนี้ของการเปลี่ยนหลังคาบ้าน พ่อนำไม้ไผ่ไปทำเป็นตับหญ้าคายาวประมาณวาผู้ใหญ่และผูกเครือไม้ที่ใช้สานหญ้าคาเข้าตับ  พ่อแม่และคูนก็ช่วยกันทำจนเสร็จ

          เมื่อถึงวันมะรืนพ่อและทิดจุ่นก็ทำการลื้อหลังคาเก่าทั้งหมดออก  ส่วนแม่คูนและเอื้อยคำกองก็ช่วยกันนำข้าวของในบ้านออกไปไว้ข้างนอกบ้านเพื่อไม่ให้โดนฝุ่นจากหลังคา พอถึงช่วงการเปลี่ยนหลังคาใหม่แม่คูนและเอื้อยคำกองจะคอยช่วยนำตับหญ้าคาส่งขึ้นไปให้พ่อกับทิดจุ่นไปผูกไว้ข้างบนและก็ทำอยู่อย่างนั้นจนถึงเวลาประมาณเที่ยงจึงเสร็จ…

ลูกอีสาน บทที่13:ไปจับจิ้งหรีด

บทที่ ๑๓

ไปจับจิ้งหรีด

          แม่ปลุกคูนแต่เช้าตรู่เพื่อพาไปจับจิ้งหรีดไปทำกินที่บ้านย่าตามที่พ่อบอกเมื่อวาน  พร้อมกับเตรียมข้องกับเสียมไว้ขุดรูจิ้งหรีด

         ทั้งสองพากันไปที่โคกขี้เหล็ก  แม่บอกกับคูนว่าช่วงนี้จิ้งหรีดหาจับยากกว่าตอนฤดูเกี่ยวข้าว  แล้วก็แยกกันไปจับจิ้งหรีด  คูนค่อยๆย่องไปจับจิ้งหรีดตัวหนึ่งแล้วหยิกหัวมันจนตาย  พอแม่เข้ามาเห็นพอดี  ก็บอกกับคูนว่าอย่าหยิกมันตายเพราะเอาไปคั่วแล้วไม่อร่อย

          ปรากฏว่าแม่จับได้เจ็ดตัว  ส่วนคูนจับได้เพียงสามตัว  เสร็จแล้วสองแม่ลูกก็รีบกลับบานยายเพราะกลัวไปไม่ทันพิธีสะเดาะเคราะห์ย่า...

ลูกอีสาน บทที่12:ไปไล่จอนฟอน

บทที่ ๑๒

ไปไล่จอนฟอน

          วันใหม่ลุงเมฆพ่อของทิดจุ่นมาชวนพ่อกับคูนไปจับจอนฟอนที่ป่าละเมาะข้างๆนาของลุงกา  พ่อจึงพาหมาตัวเองไปรวมกับหมาของลุงเมฆเพื่อไปจับจอนฟอน

         เมื่อไปถึงป่าละเมาะที่มีแต่ต้นไม้เตี้ยๆ และหญ้าคาขึ้นเป็นย่อมๆ  พ่อกับทิดจุ่นก็แยกไปทางขวามือและลุงเมฆกับคูนก็วิ่งแกมไปตรงที่มีรูของจอนฟอนอยู่

          และจู่ๆจอนฟอนก็วิ่งมาทางลุงเมฆกับคูน  แล้วไอ้ตูบหมาของลุงเมฆกับทิดจุ่นก็วิ่งมางุบตรงกึ่งกลางจอนฟอน  แล้วพยายามดึงมันขึ้นมา  ส่วนลุงเมฆก็เตรียมสันพร้ามาตีหัวพังพอน  ลุงเมฆแกก็พยายามบอกให้ไอ้ตูบดึงจอนฟอนตัวนั้นขึ้นมาให้ได้  แต่ด้วยความไวของจอนฟอน  มันก็อาศยจังหวะชุลมุนวิ่งหนีกลับเข้ารูตัวเอง  

          ด้วยความโมโหของลุงเมฆที่จับจอนฟอนไม่ได้  จึงเอาสันพร้าตีลงหัวหมาสองทีแล้วมันก็นอนแน่นิ่งเลือดออกจมูก  พอคูนเห็นก็ไม่รู้จะทำยังไงดีก็ได้แต่มอง

          พอพ่อกับทิดจุนวิ่งมาหาก็ถามว่าทำไมไอ้ตูบถึงตาย  ด้วยความโมโหลุงเมฆก็ตอบกลับไปว่าเพราะมันปล่อยจอนฟอนกลับลงหลุม  แล้วพ่อกับลุงเมฆก็เถียงกันยกใหญ่...

ลูกอีสาน บทที่11:ไปดักนกขุ้ม

บทที่ ๑๑

ไปดักนกขุ้ม

          ย่าของคูนไม่สบาย  พออาการเริ่มดีขึ้นหมอก็สั่งยาไว้ว่าให้ต้มยานกขุ้มกินหม้อหนึ่ง  พ่อกับทิดจุ่นก็ตกลงแยกกันไปหานกขุ้มมาต้มเป็นยา

         คูนดีใจมากที่พ่อจะพาไปจับนกขุ้ม  เมื่อพ่อกับคูนกินข้าวเช้าเสร็จก็รีบไปปลดตาข่ายเพื่อไปดักจับนกขุ้มที่ชายทุ่งนา  เพราะนกขุ้มมักจะลงมาหากินจากป่ามาที่ชายทุ่งนาตอนสายๆ

         ตีนโลกอีแหลว  ที่ที่พ่อกับคูนมาดักจับนกขุ้ม  วิธีการคือวางตาข่ายลงบนดินแล้วคุมด้วยเศษใบไม้ให้พอบังตาได้  แล้วออกห่างจากตาข่ายประมาณยี่สิบวา  แล้วทำเสียงอูดๆเพื่อเรียกนกเขามาติดตาข่าย  พ่อทำอย่างนี้มาหลายชั่วโมงก็เริ่มเหนื่อย  จึงให้คูนช่วยทำเสียงอูดๆๆๆ  

         สักพักก็มีเสียงนกขุ้มดังมาจากตาข่ายที่พ่อวางเอาไว้  พ่อและคูนก็รีบวิ่งมาดู  คูนก็สังเกตเห็นว่านกขุ้มมีสีลายสลับน้ำตาล  ลูกตาดำและเล็กเหมือนนกกระจิบ...

��บพ่อว่าจะหาเงินไปซื้อเข็มกลัดลูกเสือ  พ่อก็ตอบกลับไปว่าดีแล้วรู้จักหาเงินเอง  แต่เลิกหาครั่งได้แล้ว  พรุ่งพ่อจะซื้อเข็มกลัดให้...