บทที่ ๑๑
ไปดักนกขุ้ม
ย่าของคูนไม่สบาย พออาการเริ่มดีขึ้นหมอก็สั่งยาไว้ว่าให้ต้มยานกขุ้มกินหม้อหนึ่ง
พ่อกับทิดจุ่นก็ตกลงแยกกันไปหานกขุ้มมาต้มเป็นยา
คูนดีใจมากที่พ่อจะพาไปจับนกขุ้ม เมื่อพ่อกับคูนกินข้าวเช้าเสร็จก็รีบไปปลดตาข่ายเพื่อไปดักจับนกขุ้มที่ชายทุ่งนา
เพราะนกขุ้มมักจะลงมาหากินจากป่ามาที่ชายทุ่งนาตอนสายๆ
ตีนโลกอีแหลว ที่ที่พ่อกับคูนมาดักจับนกขุ้ม วิธีการคือวางตาข่ายลงบนดินแล้วคุมด้วยเศษใบไม้ให้พอบังตาได้
แล้วออกห่างจากตาข่ายประมาณยี่สิบวา แล้วทำเสียงอูดๆเพื่อเรียกนกเขามาติดตาข่าย พ่อทำอย่างนี้มาหลายชั่วโมงก็เริ่มเหนื่อย จึงให้คูนช่วยทำเสียงอูดๆๆๆ
สักพักก็มีเสียงนกขุ้มดังมาจากตาข่ายที่พ่อวางเอาไว้
พ่อและคูนก็รีบวิ่งมาดู คูนก็สังเกตเห็นว่านกขุ้มมีสีลายสลับน้ำตาล ลูกตาดำและเล็กเหมือนนกกระจิบ...
��บพ่อว่าจะหาเงินไปซื้อเข็มกลัดลูกเสือ
พ่อก็ตอบกลับไปว่าดีแล้วรู้จักหาเงินเอง แต่เลิกหาครั่งได้แล้ว พรุ่งพ่อจะซื้อเข็มกลัดให้...
"นกขุ้ม" เขียนผิดครับ
ตอบลบต้องเขียนว่า "นกคุ่ม"