บทที่ ๔
ญวนเข้ามาบุกจีนในถิ่นเรา
ตกตอนสาย
ขณะที่คูนและน้องๆเล่นกันอยู่ ก็มีผู้หญิงญวนสองคนวัยแม่
เดินมาที่บ้าน ด้วยความของบุญหลายและยี่สุ่นกลัวคนญวนตามคำเล่าลวงของพวกผู้ใหญ่อีสานที่ไม่ชอบคนญวน
แต่มีคูนคนเดียวที่ไม่กลัว
ซักพักคูนก็เห็นแม่เอาไข่ไก่ไปให้หญิงญวนคนนั้น
และหญิงญวนก็ให้ธนบัตรหนึ่งบาทให้แม่ แล้วหญิงญวนคนนั้นก็บอกกับแม่และคูนว่าตนเพิ่งย้ายมาอยู่ใหม่แทนคนเก่า
ถ้าอยากได้ของอะไรก็จับกบเขียดงูสิงหรือพังพอนมาแลกได้
แต่ไม่เอากิ้งก่า ว่าแล้วก็เดินจากไป ด้วยความสงสัยของคูนจึงถามแม่ว่าพ่อไม่ชอบคนญวนไม่ใช่หรือ
แม่ตอบว่าถ้าไปค้าขายกันก็ได้ แต่อย่าไปยุ่งเรื่องอื่นกับพวกนี้
พอถึงเที่ยง
แม่ก็พาคูนนำของที่มีไปขายให้คนญวนที่พบกันเมื่อตอนสายๆนี้
พร้อมทั้งพาบุญหลายกับยี่สุ่นไปด้วย ระหว่างเดินทางคูนผ่านหน้าบ้านเจ็กอู๋ แล้วเมียเจ็กอู๋ก็เรียกทั้งห้าคนมาพักกินน้ำเสียก่อน
แต่คูนกลับไม่ชอบสองสามีภรรยาคู่นี้เพราะเจ็กอู๋พูดเสียงขาดๆฟังไม่ชัดกับเมียเจ็กอู๋ที่พูดเสียงดังแล้วยังมีสีหน้าบึ้งตึงตลอดเวลา
แล้วเจ็กอู๋ก็ถามแม่ว่าจะไปของให้พวกคนญวนทำไมกัน
แม่ก็ตอบว่าสงสารคนพวกนี้มันจะไม่มีข้าวกินเพราะเพิ่งย้ายมาอยู่ใหม่
แล้วเจ็กอู๋ก็ตอบกลับแม่ว่าถึงพวกมันขายของได้ดีแล้วมันก็ขนเงินกลับประเทศของมันไป
ต่างจากเจ็กอู๋ที่อาศัยอยู่ที่นี่ อยากได้อะไรก็มีหมดแถมคุณภาพก็ดีกว่าญวนด้วย...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น